Resolutie

Vergelijk de resolutie van verrekijkers: Met deze formule is het supergemakkelijk.

Een belangrijke invloed voor verrekijkers en hun waarnemingen is de resolutie die kan worden bereikt. Volgens de definitie is dit het vermogen om twee punten of details waar te nemen als nog steeds duidelijk gescheiden objecten. De resolutie is afhankelijk van het menselijk oog en de lensopening van de optiek.

Onder ideale omstandigheden heeft het oog van een mens een resolutie van 60 boogseconden (60"). Bij een ouder iemand is het vermogen om bepaalde objecten van elkaar te onderscheiden echter enigszins verminderd. Dit is hoofdzakelijk te wijten aan de kleinere pupilopening, maar ook aan anatomische en fysiologische factoren van het gezichtsvermogen.

Het resolutievermogen is het vermogen om fijne details te herkennen of om twee voorwerpen die naast elkaar staan van elkaar te kunnen onderscheiden. Als het resolutievermogen van de optiek niet voldoende is, kunnen twee details ook samensmelten.

Het resolutievermogen van de optiek kan worden berekend met de vuistregel: 115/D. Waarbij D de opening van de lens is in millimeter. Voor een verrekijker met een opening van 50 mm bedraagt het resolutievermogen 2,3 inch.

Voor de meeste natuurwaarnemers is deze waarde van secundair belang, maar toch is het raadzaam de resolutiewaarden te vergelijken bij de keuze van een verrekijker. Bij astronomische waarnemingen wordt deze selectiviteit steeds belangrijker.

Heeft het nu wel of niet een goed resolutievermogen: de lensopening alleen bepaalt dit niet. De context van het gehele optische systeem moet altijd in overweging worden genomen. Een enorm belangrijke rol wordt bijvoorbeeld gespeeld door de soorten glas, coatings en, wat prisma's betreft, de coatings daarvan, zodat de scherpte niet wordt aangetast.